Ściana z widokiem

Bliskość, czułość, obecność. Pojęcia tak ważne dla każdego z nas, niezbędne do budowania relacji i bezpiecznej wizji świata, w jednym krótkim momencie znalazły się w opresji. Ledwie zdołaliśmy je wypowiedzieć, polubić, a już tracimy je z oczu w wyniku zamknięcia i narastającej samotności. A może pustka, którą odczuwamy zawsze gdzieś w nas była, tylko teraz widzimy ją wyraźniej? W tej pustce szukamy nowych pojęć, inne redefiniujemy. W spektaklu „Ściana z widokiem” próbujemy to zrobić za pomocą metafory, w przekonaniu, że tylko ona pozwoli nam lepiej świat zrozumieć. Posługując się materiałami z warsztatów twórczych z dziećmi i młodzieżą tworzymy model, który w poetycki sposób przymierzamy do rzeczywistości postrzeganych w skali mikro i makro. Świat Kuby, głównego bohatera spektaklu jest kosmosem, który można zamknąć w małym akwarium, a zarazem nie mieści się w wyobrażalnych granicach. Samotność jest jednocześnie samotnością jednego dziecka i samotnością nas wszystkich. Wraz z bohaterem szukamy antidotum na tę pustkę. W wyobrażonym przez nas świecie może być nim spotkanie. Płynącą z niego przyjemność i radość wyrażamy poprzez sztukę. Sztuka jest dla nas drzwiami, które próbujemy stworzyć na naszej symbolicznej ścianie. Bruno Schulz pisał w „Samotności”: „Nie ma pokoju tak zamurowanego, żeby się na takie drzwi zaufane nie otwierał”. Z udziałem widzów spektaklu spróbujemy takie drzwi „zainsynuować”, zadając pytanie, nie tyle o to co za nimi jest, ale jak do nich dojść.

Spektakl Grupy Coincidentia – laureata Konkursu na Projekt Wydarzenia Artystycznego dla Dzieci i Młodzieży – został zrealizowany przy współpracy Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w ramach 23. Biennale Sztuki dla Dziecka. Spotkanie jako sztuka. Projekt sfinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz Miasta Białystok.